Historia mieszkańców oraz przyjaciół wsi Olszowice Drukuj

Historia mieszkańców oraz przyjaciół wsi Olszowice

Pierwsze zapiski o Olszowicach

DZIEDZICE WSI OLSZOWCE

A oto jak wyglądał herb „Rawicz”:

Była to panna siedząca na czarnym niedźwiedziu. Rozczesana, w koronie na głowie. Obie ręce trzyma do góry. W czerwonej sukni. Hełm nad koroną, w polu złotym. Oto pełna historia herbu Rawicz

 

Rok 1621

KSIĘGI PARAFIALNE Z SIEPRAWIA

Ewidencja chrztów w Sieprawiu

Autografy pisane ręką ks. Stanisława Dąbrowskiego. Pełnił on obo­wiązki duszpasterskie jako proboszcz w latach 1620-1650.

Tłumaczenie na język polski:

Roku Pańskiego 1621 dnia 4 października. Ja Stanisław Dąbrowski pro­boszcz w Sieprawiu ochrzci­łem Jadwigę córkę Pawła Chłystek i Reginy małżonków ślubnych. Rodzice chrzestni: Wojciech Szubak i Dorota (nazwisko nieczytelne). Wszyscy ze wsi Olszowice.

Dnia 24 października. Ja wyżej wymieniony proboszcz ochrzciłem Katarzynę nie­prawnie urodzoną córkę Doroty Srodzianki. Rodzice chrzestni: Woj­ciech Machaik i Zofia Malczowo. Wszyscy ze wsi Olszowice.

 

Rok 1733

INWENTARZ WSI 0LSZ0WICE

SPISANY W R0KU 1733

(Wojew. Archiwum Państwowe. Kraków. Oddział Wawel pod datą - szóstego lutego 1733 r.)

Gromada olszowska z ich robociznami i innymi powinnościami.

Kmiecie:

Michał Góralczyk, czynszu groszy dwadzieścia cztery, maku miarkę jedną, grzybów - miarkę jedną, kapłonów - dwa, jaj piętna­ście, oprawy (przędza) łokci dwanaście,

Marszałek, Jędrzej - tyleż.

Ci dwaj kmiecie robią od świętego Michała do świętego Jana dni trzy: od świętego Jana do świętego Michała po dni cztery. Kiedy zaś pieszo idą (do pracy) - to po dwoje.

Kmiecie odrabiali pańszczyznę parą koni, lub dwoma parami wołów.

Tokarska rola pięciodniowa na dwór zapisana.

Bartkowa (brak nazwiska) pięciodniowa na dwór odebrana.

Blaszkowska rola, tej połowę na dwór zasiewają, z drugiej Marszałek Szymek pieszo robi dni trzy, czynszu groszy dwadzieścia cztery, maku miarkę jedną, grzybów miarkę jedną, kapłonów dwa, jaj piętnaście, oprawy łokci dwanaście. Ci wszyscy podróż i stróżę w kolei odpra­wiać powinni.

Zagrodnicy:

Młynarz (od zawodu młynarz powstało nazwisko Młynarczyk) daje czynszu złotych sześć, kapłonów sześć.

Witek - czynszu groszy dwadzieścia cztery, maku miarkę jedną, grzy­bów miarkę jedną, kapłonów dwa, jaj piętnaście, oprawy łokci dwa­naście.

Fleśnik - tyleż (nazwisko rzadko spotykane i przekręcone). Ci trzech robią od świętego Michała do świętego Jana po dni trzy, od święte­go Jana do świętego Michała po dni cztery.

Stach (brak nazwiska) czynszu groszy dwadzieścia cztery, maku miarkę jedną, grzybów miarkę jedną, kapłonów dwa, jaj piętnaście, oprawy łokci dwanaście.

Pająk (brak imienia) - oprawy* łokci dwanaście.

Stach (brak nazwiska) od świętego Michała do świętego Jana robi po dni trzy, od świętego Jana do świętego Michała po dni cztery, opra­wy łokci dwanaście.

Marcin Góralik robi dni dwa, oprawy łokci dwanaście.

Tomasz Marszalek robi dni trzy, czynszu groszy dwadzieścia cztery, maku miarkę jedną, grzybów miarkę jedną, kapłonów dwa, jaj piętnaście, oprawy łokci dwanaście.

Rataj - włodarz, ekonom - tyleż Czarnecki (nazwisko przetrwało do dnia dzisiejszego) robi dni dwa, oprawy łokci dwanaście.

Błazek robi dwa dni.

Kowal (w Olszowicach istniała kuźnia) przez lato robi dni piętnaście, czynszu złotych piętnaście, oprawy łokci dwanaście.

Kulerz (nazwisko przetrwało do dzisiaj) - robi dni dwa, oprawy łokci dwanaście.

Karbowy** robi dni jeden.

Wolarz robi dzień jeden.

Dudot robi dzień jeden, zajmował się hodowlą wołów.

Karczmarz - szynkował w karczmie, do siana chodzić powinien i na podróże inne.

Ci wszyscy Stróżą w kolej odbywają oprócz tych: młynarz, Błażek, Kowal, Karbowy, Wolarz, Dudot (Dudot vel Dudek, grał na instrumentach muzycznych), Karczmarz, ci Stróży nie odprawują.

(W owych czasach w Olszowicach bywał urodzaj na mak).

Inwentarz spisał: Aleksander Pisanowski, Komornik graniczny Księstwa Zatorskiego i Oświęcimskiego. Spisał on również stan fak­tyczny dworu i zabudowań gospodarczych. Wszystko nadawało się do rozbiórki jako całkowita ruina.

W Olszowicach istniały wówczas browar, karczma, młyn, kuźnia.

 

Rok 1847

SPIS MIESZKAŃCÓW OLSZOWIC

Z DNIA I0 MAJA I847R.

opracowany wg numerów domów od 1 do 45

Nr domu Nazwisko Imię Stan majątkowy
1 Słuszewski Michał dziedzic
2 Tylek Andrzej zagrodnik
3 Tylek Wojciech zagrodnik
4 Nowak Jan zagrodnik
5 Kulicz Jan  
6 Dyrda Grzegorz  
7 Dziektarz Wojciech  
8 Dziektarz Józef  
9 Paradys Sebastian  
10 Skura Franciszek  
11 Kaim Wojciech Pół)kmieć
12 Marszałek Augustyn zagrodnik
13 Tylek Józef  
14 Młynarczyk Piotr  
15 Gwóźdź Józef  
16 Świdowski Bartłomiej  
17 Dębski Józef  
18 Matoga Paweł  
19 Tylek Walenty  
20 Gawęda Jan  
21 Suder Walenty  
22 Tylek Maciej  
23 Jarosz Marianna zagrodnik
24 Pałka Wojciech  
25 Mazurkiewicz Wawrzyniec  
26 Młynarczyk Maciej  
27 Dyrda Wawrzyniec  
28 Pałka Jan  
29 Matoga Augustyn  
30 Brosz Szymon  
31 Dębski Kazimierz  
32 Marszałek Paweł  
33 Machaj Andrzej  
34 Górnisiewicz Jakub  
35 Matoga Wojciech  
36 Jarosz Stanisław  
37 Kutrzy Tomasz  
38 Nowak Andrzej  
39 Paradys Marianna  
40 Marszałek Paweł  
41 Galaska Jakub  
42 Świdowska Teresa  
43 Dębski Tomasz  
44 Galas Jakub  
45 Marszałek Franciszek  

 

20 – lecie międzywojenne

W okresie 20-lecia międzywojennego obowiązki wójta w Olszowicach pełnił Jan Dębski (przeszło 20 lat), a później p. Strzę­pek.

Następnie obowiązki sołtysa sprawowała jego córka.

 

Autor: Mateusz Kopta

Powrót
`